ariealt.net : arie's blog


zaterdag 28 februari | 3

Gisteren was ik voor het eerst sinds jaren in het BIMhuis. Tot een jaar of tien geleden kwam ik daar heel vaak. Nu is de programmering in het algemeen veel te behoudend en zijn de entreeprijzen te hoog. Als het echt goed is, en je 'gaat uit' dan is 14 euro wel te doen, zo nu en dan, maar het is te veel om iets te gaan uitchecken. Ik check liever iets uit bij Kraakgeluiden of Steim. Via Mark van Tongeren had ik nu een vrijkaartje, dus Fiona meegesleept naar het Festival in Shape of an Egg. Het was goed, al begon de avond matig. Wat het Azyx-ensemble ertoe brengt om twee langere stukken uit te voeren die het slechtste van klassieke muziek (droogheid, te gedisciplineerde uitvoering) en jazz (toonladders op een neer riedelen) te combineren begrijp ik niet. Het beste dat je van twee van de uitgevoerde niksige stukken kon zeggen is dat sommige maten mooi geschreven waren. Gelukkig waren de ultrakorte stukjes van Ned McGowan wel ontzettend goed (en leuk). Puntig. Nochtans zitten er enorm goeie musici in het ensemble die zelfs in deze context overtuigend spelen (de blokfluitiste bijvoorbeeld met 'r batterij effectpedalen).

Uitgelaten -- maar uitgelaten vanuit discipline -- was wel Deep Fried Angelfish, waarin Gijs Levelt, Tobias Klein, Theo van Tol en Meinrad Kneer (fantastische bassist) putten uit Balkan, Turkse en jazztradities en prachtige solo's weven vanuit het groepsgeluid van trompet, altsax/basklarinet, accordeon en contrabas. Zij vormen een merkwaardige generatie musici, technisch uiterst begaafd, beheersing van zowel klassieke muziek als jazz en wereldmuziek (Balkan, flamenco), een brede kijk op muziek, het vermogen om verschillende invloeden tot een synthese te laten komen en mooie muziek te maken, groot improvisatievermogen, enorme muzikaliteit -- en toch en toch...in groepen als deze en bijvoorbeeld Man Bites Dog blijft het bij een synthese, gaat het nooit over het randje. Anderszijds kun je ze geen moment betrappen op een museumhouding, teveel aan respect voor een traditie of enig andere conservatieve houding (waar de jazz na Marsalis aan ten onder gaat). Hun doel is 'nieuwe muziek maken' en 'ontdekken'. Het resultaat is mooie en meeslepende muziek.

Hoe dan ook: toppunt van de avond waren de uitvoeringen van Zorns Cobra door Collision Palace onder leiding van Nathan Fuhr (die als altijd bewoog als een danser). (Inderdaad Collision Palace, van Mark hoorde ik dat Nathan eerder die dag een verkeersongeluk had gehad). Cobra blijft een enorm publieksstuk, met musici die lol hebben, wat heel aanstekelijk werkt. Naar elkaar seinen, guerrillagroups vormen, de dirigent ondermijnen, het ware instant-componeren. Het was de zesde (?) keer dat ik Cobra zag onder leiding van Nathan Fuhr en me viel op dat de musici van Collision Palace het stuk steeds meer overnemen -- er was gisteren een tendens te bespeuren naar een groepsgeluid. Ik bedoel dat het in zekere zin steeds minder Cobra aan het worden is, en meer en meer Collision Palace (al spelen ze alles met behulp van de Cobra-instructies). Barbara Luenenburg en Stephie Buttrich nemen de directie over -- net als Nathan Fuhr hebben zij in hun hoofd hoe het moet klinken of kan klinken. Het was niet de beste uitvoering, die van gisteravond, maar wel degene met het meeste applaus (een flink volle zaal). Het blijft een enorm inspirerend stuk: je hoort hoe je muziek 'in elkaar kunt zetten', hoe je kunt schuiven met blokken geluid, het je contrasten maakt. Maandag nog een kans om ze te zien, bij Kraakgeluiden in OT301. Ook heel fijn: de heftig swingende ritmesectie (goeie drummer en bassist). Waar Nathan Fuhr z'n musici vandaan haalt, weet ik niet, maar er waren gisteren weer een stuk of vier mij onbekende gezichten die allemaal vreselijk goed speelden.

Helaas vergeten om mijn camera mee te nemen.

zaterdag 28 februari | 2

Fuck, de Omloop het Volk is afgelast. Had me erop verheugd om die opening van het Vlaamse wielerseizoen vandaag te kijken. Vorig werd ie meen ik verreden bij zonnenschijn en een aangenaam lentetemperatuurtje. Maar ja, vanochtend sneeuwde het stevig. Als je geen winter meer verwacht, word je er toch nog op getrakteerd.

zaterdag 28 februari | 1

Morgenavond 29 februari in Kirstins Kino-Keller: The Swimmer (1968) met Burt Lancaster, van Frank Perry. 'Conceptueele vrijbuiter Burt doet een performance in de openbare ruimte die flink uit de hand loopt'. plus wat korte filmpjes in het voorprogramma. Gepresenteerd door Serge Onnen. Zelf iets te drinken meenemen (en een warme jas). Laing's Nekstraat 28 Amsterdam, kelder open 20.00, voorfilmpjes 20.30, hoofdfilm 21.00.


donderdag 26 februari | 3

En dan TEI gelezen. The Einstein Intersection. SF van Samuel R. Delany. Uit 1967. Hervertelling van de Orpheusmythe. Delany schrijft boeken waarin helden op draken rijden, motto's ontleend worden aan Finnegans Wake, Plotinus en Jean Genet, het onderwerp filosofisch is (difference, uitsluiting, taal), Gödel aangehaald wordt, terwijl er ook gevochten wordt.

TEI is zo'n boek dat 'op je groeit'. Je leest het om eindelijk ns een Delany uit te lezen (ja, ik wilde eindelijk eens een Delany uitlezen om te weten waar het in zijn boeken om draait, waar zijn status als odd-one-out opgebaseerd is). Just to check it out. En je vindt jezelf als het einde van het verhaal nadert heen en weer bladeren door de 135 pagina's, je ziet jezelf stukken herlezen, in een poging om uit te vinden waar het in godsnaam over gaat en hoe het in elkaar steekt. Ja, een herwerking van de Orpheusmythe, maar hoe en wat betekent het? Over de kracht van liefde en dood. Mythe als de dieptestructuur. Een jonge man van het platteland in de grote stad. Difference. Jij bent de ander, jij bent anders, jij bent buitenstaander (de ontdekking daarvan). De mensen zijn verdwenen, mutanten hebben hun plaats ingenomen en hun mythes overgenomen. In de onderwereld staat PHAEDRA, een supercomputer. '--and when the line of Gödel's law eagled over Einstein's, its shadow fell on a deserted Earth.' Wat betekent het om Orpheus te zijn? Personages die herwerkingen zijn van Judas Iskariot en Billy the Kid (Kid Death). En dan ook nog lange motto's en excerpten uit Delany's reis- en werkdagboek. 'It darkles, (tinct, tint) all this our funanimal world.' (FW). En dan met draken...

donderdag 26 februari | 2

Wiskunde. Heb een deel van de ochtend en voormiddag besteedt aan het lezen van de inleiding tot en een aantal hoofdstukken uit Infinite Thought, een keuze uit het werk van de Franse filosoof Alain Badiou. Soms vallen dingen per ongeluk samen. Ik ben ook bezig in 'de nieuwe David Foster Wallace', Everything and More, een pop-tech-boek over 'oneindigheid', lees: het wiskundige idee van oneindigheid, lees: van Zeno's paradoxen over Aristoteles naar de grote held, Cantor. Het is Wallace op z'n 'wittyest' dus op z'n allerirritantst. Het is geen goed boek, geloof ik, want terwijl ik Infinite Jest, DFW's magnum opus en het boek van de jaren negentig, in een heel lange adem heb uitgelezen, inclusief de noten, zonder me te irriteren aan Wallace's maniertjes, beginnen, inmiddels op pagina zeventig in Everything and More, de IYI (if you're interested) en het opzettelijk kletserige uitlegtoontje van Wallace behoorlijk te vervelen. Het is alsof hij iets teveel aan zichzelf uit moet leggen om helder te krijgen waar het om gaat. Neemt niet weg dat dit boek cruciaal is als intertekst bij Infinite Jest. Dat maakt het nog niet tot goeie pop-tech. Maar Wallace is Wallace en Wallace wil ik lezen en ik krijg toch een goed humeur van z'n maniërismen.

Terug naar Badiou. Ineens lees ik dus twee boeken waarin wiskunde, meer specifiek het idee van oneidigheid, een rol speelt. Wiskunde! Sinds de middelbare school is het aantal keren dat ik te maken heb gehad wiskunde -- in pure wiskundige vorm, dus niet als een zin in programmeertaal ofzo -- op de vingers van 1 hand te tellen.

Bij Badiou gaat het dan om verzamelingenleer. Die gebruikt hij om zijn idee over ontologie uiteen te zetten. Dat intrigeert me wel. Tenminste in de weergave van de inleiders van Infinite Thought. De stukken die ik van Badiou zelf las, en waar ik doorheen bladerde en hier en daar wat oppikte, bekoorden me op eerste gezicht gezegd minder. Ik denk niet dat ik meega in zijn idee van 'waarheid' en het strikte onderscheid tussen 'waarheid' en 'kennis' (kun je kennis hebben van waarheid?), en zijn idee van de site evenementiel (de gebeurtenis waaraan je trouw blijft) is fascinerend en aantrekkelijk maar ook problematisch. Hetzelfde geldt (voor mijn gevoel) voor zijn fusie van analytische filosofie, hermeneutiek en poststructuralisme. Anyway: zo benader ik het gedachtegoed van een filosoof, eerst rondjes eromheen draaien, beetje poken.

donderdag 26 februari | 1

Oorbeekontwikkelingen. De tweedaagse studiosessie heeft tot behoorlijk wat discussie en zelfkritiek geleid. Niet tijdens de studiodagen zelf -- we hadden alle tijd nodig om muziek op de band te zetten -- wel daarna. Hoe zet je een stap verder? Hoe til je het een niveau hoger? We klonken in de studio niet beter dan in de oefenruimte of live -- het geluid is wel beter opgenomen, maar wij zijn nou eenmaal niet beter dan we zijn. Sommige dingen gaan ons goed af (stil spelen, klankkleur), andere dingen komen niet goed uit de verf. We hebben nu zo'n zes uur op harddisk staan (voornamelijk van de tweede dag) en moeten schiften. Wat gooien we meteen weg? Dat blijkt lastig te zijn. Over een deel is iedereen het eens: de stukken die gewoon niet goed zijn (die inzakken, waar iets misgaat, de niemendalletjes, waar spanning ontbreekt, die niet gelijk zijn). Maar er blijft veel te veel over. Er zit zeker een CD in, misschien wel twee. Maar afmixen = geld en van dat geld kunnen we ook opnieuw een dag de studio in, met de kennis en ervaring die we nu hebben. Lastig dilemma.

Over enkele weken beschikbaar: de eerste officiele uitgave van Stichting Fijn Lawaai (waaronder Oorbeek resorteert). Een CD-R met 20 minuten lo-fi Oorbeek en een animatie van Serge Onnen. Te bestellen bij Oorbeek en in ieder geval te koop in Parijs (in het kader van een tentoonstelling van multiples waarvan ik de naam en plek niet weet). (De muziek op deze CD is eerder opgenomen, het zijn dus niet de studio-opnames van afgelopen weekend).

Officiele? Ja. Want er is ook een officieuze eerste CD-R van Oorbeek. Maximum Clarity, er zijn er zo'n dertig van verspreid, waarvan een stuk of 12 met origineel artwork van Peter Cleutjens.


dinsdag 24 februari | 1

In hoog tempo vertaal ik veel te laat binnengekomen artikelen voor de Metropolis M. Morgen afleveren bij Will en Stuart. En dan moeten er nog steeds twee stukken komen... Schrijvers en deadlines, da's een heel slechte combinatie. En zeggen dat het eigenlijk al te laat is haalt bij sommige mensen niets uit... Gelukkig komt het uiteindelijk meestal goed.

Zes jaar niet bij de tandarts geweest. Vanochtend mn gebit weer eens laten controleren: twee kleine gaatjes en een gebarsten vulling. Da's alles. Gelukkig.

Lee Ellickson en Alice Smits (respectievelijk het videogeweten van Oorbeek en de gitariste van dezelfde band) vertrekken volgende week naar Kampala om er het filmfestival aldaar te organiseren: http://www.amakula.com/


donderdag 19 februari | 1

Morgen en zaterdag de studio in met Oorbeek. Ik ben benieuwd wat daar uitkomt. De spanning loopt op. Intussen gaan we ook nog eerdere opnames in oplage uitbrengen, op een cd-r met 'artwork' van Serge Onnen.


woensdag 18 februari | 2

Nee, ik ben nog altijd geen liefhebber van Lacan. Ik heb het ook niet zo op de sfeer die er rondom zijn werk hangt. Maar ik wil best beter weten wat me tegenstaan en zal dit jaar zo nu en dan eens kijken waarover het gaat in het Lacan-seminarie van Marc de Kesel dit jaar loopt op de Jan van Eyck. De collegeaantekeningen worden online gezet: http://www.janvaneyck.nl/%7eclic/seminarie_programma_nl.htm. Fijn.

woensdag 18 februari | 1

Twee dagen geveld geweest. Altijd precies op het verkeerde moment. Maandag met koorts en overgeven doorgebracht. Misschien een bacterie? Gisteravond 'bijgekomen' en tot halfweg gelezen in Geerten Meijsings Malocchio. Ik lees nog altijd bijna al Meijsings boeken met plezier, meer vanwege (de herinnering aan) de Erwin/Erik/Gardenier/Provenier-mythe dan vanwege romans zelf, als ik eerlijk ben. (Al zou ik ze niet kunnen lezen als ze niet uitstekend geschreven waren). Ooit fan geweest van Joyce & Co. en dat gaat nooit helemaal weg...


zondag 15 februari | 1

Terug van een rondje Kennermerduinen hoor ik dat Marco Pantani dood gevonden is op zijn hotelkamer in Rimini. De superklimmer werd 34 jaar oud. Het is in korte tijd de derde tragische dood van een profwielrenner - na 'Chaba' Jiminez en Michel Zanoli. Nieuwsbericht: http://www.cyclingnews.com/news.php?id=news/2004/feb04/feb15news1. Pantani's strijd tegen de depressie is voorbij.


vrijdag 13 februari | 1

Mondialisering: om kwart voor elf 's ochtends live Pagliarini de sprint zien winnen van Enrico Degano in de Ronde van Langkawi: http://www.tdl.com.my/. Jammer dat ik morgen de etappe met aankomst op de Genting Highlands niet kan zien.

Dan schrijven tot acht uur. Aantekeningen verbinden tot 1 verhaal.


donderdag 12 februari | 4

Luisteren: http://www.resonancefm.com/.

'15. It is better to do nothing than to contribute to the invention of formal ways of rendering visible that which Empire already recognises as existent.' alain badiou. Meer: http://www.16beavergroup.org/journalisms/archives/000633.php.

Paul Perry, Caterina Fake en Jouke Kleerebezem over weblogs, interview-style: http://www.16beavergroup.org/journalisms/

Tien minuten besteden om een tekst van Foucault online te zoeken, om 'm vervolgens in 10 seconden in je boekenkast te vinden.

Ophouden met werken en Raymond Queneau's Dagboek van Sally uitlezen.

donderdag 12 februari | 3

Geen regen en weinig wind, een beetje grijs maar niet koud. Het 'buiten' trekt. Om 4 uur 's middags stap ik na een paar uur werken op mn racefiets voor een rondje van 45 kilometer: langs de Amstel naar Ouderkerk en dan om de Ronde Hoep en langs de Amstel terug. Het meest klassieke rondje. Ik neem me voor om dit jaar eens in de week echt te gaan trainen. Ik wil harder kunnen rijden.

Na 45 kilometer fietsen smaakt het eten des te beter en maak ik tijd om de recentste entries van Jouke Kleerebezems NQPaOFU te lezen.

Inmiddels zit ik op 500Mb: mp3's van oefenruimteopnames van Oorbeek. Sinds de aanschaf van een Griffin Powerwave ben ik bezig om minidiskopnames om te zetten in mp3's. Om ze dan te schiften. Tientallen (honderden?) uren met improvisaties.

donderdag 12 februari | 2

Leuk: goed vormgegeven weblogs: http://larsholst.info/blog/2004/02/11/well-designed-weblogs-volume-2/.

donderdag 12 februari | 2

Uitgerust achter mijn iBook, uitzicht op de Westerkerk, begin ik me te realiseren dat ik afgelopen jaar vaak een verschrikkelijk slecht humeur moet hebben gehad. Van vermoeidheid en stress. Nu ik vaker thuis werk voel ik me minder opgejaagd. Al slaan de zenuwen vandaag toe wegens het naderen van de deadline van het artikel voor Casco Projects. Maandag moet het af zijn, 2000 woorden over bloggen. Moet lukken. Niet teveel blogs lezen: schrijven. Volgende week begint het vertalen en de eindredactie voor Metropolis M weer.

Ik doe voor nog twee nummers de eindredactie van Metropolis M, daarna zal iemand anders het overnemen. Ja, Metropolis M zoekt een nieuwe eindredacteur. Ik kan het niet combineren met mijn andere activiteiten, zoals lesgeven. Het was afgelopen jaar teveel. Zou het alleen om eindredactie gaan, dan trok ik het wel. Het werken met taal bevalt me, net als de samenwerking met de vormgevers Will en Stuart. Maar bij Metropolis M is de eindredacteur ook adjunct-hoofdredacteur, die zakelijke kant van het werk kwam niet van de grond. Was 'beyond my limit'.

donderdag 12 februari | 1

Afgelopen dinsdag op de St. Joost in Breda mijn lezing over wielrennen en media gedaan. Na afloop was ik niet tevreden. Ik had de tijd niet goed ingeschat en hield mijn voorbereidde lijn niet vast. Ik wilde de invloed van de media op het wielrennen belichten, maar praatte veel te veel over het heroische tijdperk van het wielrennen, vertelde teveel leuke anekdotes, wilde teveel legendes ontkrachten. Gevolg: ik kwam nauwelijks toe aan het moderne mediatijdperk en parafernalia als de reclamekaravaan en de ontwikkeling van het shirtontwerp (het publiek bestond voornamelijk uit studenten grafisch ontwerp, vandaar). Men vond het wel leuk en de honderden foto's die ik verzameld had deden hun werk als diashow op de achtergrond, maar ik had na afloop erg het gevoel dat ik me had mee laten slepen door mijn eigen enthousiasme en daardoor geen kennis had overgedragen. Grrr.

En waar zouden we zijn zonder de mensen met hobbies? http://www.professionnalpeloton.com/.

Nagekomen nieuws: Wilfried heeft de eerste prijs gewonnen op de Transmediale met zijn dot.walk http://www.socialfiction.org/dotwalk. Zie http://www.transmediale.de/page/whatis/detail/detail.0.releases.6.html.


vrijdag 6 februari | 3

http://www.marxists.org/reference/subject/philosophy/index.htm.

vrijdag 6 februari | 2

'Een minifestival rondom de eeuwig terugkerende mensheidsdroom van het ultieme communicatiemedium', nu in De Balie: http://www.debalie.nl/artikel. Kom net terug van de lezingen van Siegfried Zielinksi en Klaus Theweleit. Erg inspirerend. Dossier: http://www.debalie.nl/dossierpagina.

Theweleit tipte ook het onderwerp voetbal aan. Hij vertelde over de fantasieen die de namen van de clubs en het horen van de uitslagen op de radio in hem losmaakten en over de 'ontdekking van de ruimte' door Johan Cruijff. Erg welkome opmerkingen omdat ik dinsdag moet spreken over wielrennen en de media (in Breda, op de Academie St. Joost).

vrijdag 6 februari | 1

Volledige catalogus van het werk van John Cage: http://www.johncage.info/.


woensdag 4 februari | 3

Vanmiddag om drie uur gaf de thermometer op mijn balkon 13 graden aan. Om kwart voor zeven 's avonds is het kwik gestegen tot 16 graden.

woensdag 4 februari | 2

Thuis aan het werk ontdek ik weer leuke dingen, nu weer het verslag van componiste Mayke Nas, 97 dagen in Australië http://www.xs4all.nl/~mayke/australia/, met quotes, gedachtes en anekdotes over moderne muziek.

Zoals dit: "The earliest mathematically correct exposition of twelve-tone equal temperament comes not from Europe but from China, where prince Chu Tsai-yu published the correct formula in 1596. The Chinese, however, did not make any practical use of this discovery, considering it a mere mathematical curiosity." (David B. Doty in The Just Intonation Primer). Geciteerd op http://www.xs4all.nl/~mayke/australia/index2.html.

woensdag 4 februari | 1

Hoeveel foto's zouden er gemaakt zijn van het concert van Oorbeek afgelopen zondagavond? Zoveel mensen hebben hun digitale camera bij zich....Dit zijn de zwart-witte van Peet van http://sneaker.nl: http://sneaker.nl/photos/20040201.OorbeekInKirstinsKelder/. Ik was die dag ziek en sleepte me door de dag en het concert.


dinsdag 3 februari | 3

Dit blijft een waanzinnige site over wielrennen: http://www.memoire-du-cyclisme.net. Alle ploegen van 1970 tot heden zijn er te vinden. Kan ik eindelijk de profcarriere van Jan Brinkman nalopen. (Hij reed de Giro in 1976 als gastrenner bij GBC van ploegleider Dino Zandegu; ik ontmoette hem een paar jaar geleden omdat hij mekanieker en reisleider was van de Cycletours-fietsreis die ik reed). En al die prachtig gestileerd getekende shirtjes!

dinsdag 3 februari | 2

Warm vandaag. Ergens zei een thermometer 13 graden, elders in Nederland schijnt het bijna 16 graden te zijn geweest. Aan het einde van de middag een klein trainingstochtje door het Amsterdamse Bos gemaakt. (Ik was net op tijd terug uit Rotterdam). De warmte was bijna onwerkelijk, lichtelijk desoriënterend. Bij schemering zingende vogels als in de lente.

dinsdag 3 februari | 1

Je zou haar de Matthew Barney van de jaren tachtig kunnen noemen: Ulrike Ottinger. Er is een erg mooie tentoonstelling van haar werk in Witte de With te zien (nog tot 21 maart), http://www.wdw.nl. Met facsimiles van haar draaiboeken en veel foto's. Ik kende haar alleen van de documentaire die op de laatste Documenta te zien was, en was verrast door haar fictie-werk, dat gedragen wordt door decor en kostuumontwerp: http://www.ulrikeottinger.com.


maandag 2 februari | 1

Lessen voorbereiden. Daarbij kom ik leuks tegen: http://www.spinster.be/blog/, blog van Sandra Fauconnier, en http://www.schnitt.de/, Duits filmtijdschrift.


donderdag 29 januari | 4

Een van de leukste tentoonstellingen die ik de laatste tijd gezien heb is die van Josien Niebuur en Anja Hertenberger bij galerie Sign in Groningen: Void Loop () .

Dat schreef ik vorige week al. Nu heb ik een stukje getikt dat ik ook op de metropolism-website heb geplant. Zo gaat het verder:

Ik geef onmiddellijk toe dat ik bevooroordeeld ben -- ik geef les aan het Frank Mohr Instituut waar zowel Hertenberger als Niebuur post-graduate studenten zijn. Maar ook als ik dat niet was, zou ik getroffen zijn door hun werk.

De installatie van Anja Hertenberger bestaat uit een camera die de ruimte scant, een computer slaat het beeld op en bewerkt het realtime: alle bewegende elementen worden uitgewist. Het resultaat van die graduele uitwissing wordt op de muur gebeamd. Het is de eerste keer dat zij dit werk toont en zij zal er in de komende maanden verder aan werken. Van haar is ook de documentatie te zien van een performance die ze tot nu toe tweemaal in de binnenstad van Groningen uitvoerde: met een spionagecamera loopt ze door de stad, spreekt soms mensen aan. Het beeld van de spionagecamera is te zien op een LCD-scherm dat ze op haar rug draagt. Hoe reageren mensen op het feit dat ze gefilmd worden? Verdwijnt zijzelf tussen camera en beeld?

Van Josien Niebuur zijn twee werken te zien. Speciaal voor Sign maakte zij een installatie bestaande piepkleine trilmotortjes en hing deze aan lange elektriciteitsdraden aan het plafond. Ze raken net de grond. Zo nu en dan begint er een te bewegen. Alsof het kevertjes zijn. Niebuur is bezig met het onderzoek van onze relatie met machines. Wij zijn geneigd om menselijk gedrag toe te schrijven aan machines, zij maakt met opzet schijnbaar hulpeloze of schattige machines. In de kelder van Sign staan twee armen van een oude fabrieksmachine. Het lijkt alsof ze zich daarheen gesleept hebben om daar, op een witte deken, een dansje uit te voeren.

De tentoonstelling heeft een open opzet. Er is een schetsmuur met artikelen over mens-machinekwesties, over controle, surveillance en camera's, van Josien Niebuur zijn kleurenprints van een aantal pagina's uit haar schets- en notebook te zien. Die open opzet, het geluid van de aandoenlijke machines en de gelaagdheid van het werk maakt deze tentoonstelling, tja, gewoon erg leuk. En goed. Waarom zijn er niet meer van zulke tentoonstellingen?

Void Loop () Anja Hertenberger & Josien Niebuur
Galerie Sign, Groningen
http://www.sign2.nl
http://www.mohr-i.nl/content.phtml?500
Snel zijn, nog tot 1 februari.

donderdag 29 januari | 3

Kristins Keller:

donderdag 29 januari | 2

Arthur Elsenaar en Remko Scha hebben de '2003 Leonardo Award for Excellence' gewonnen voor hun artikel Electric Body Manipulation as Performance Art: A Historical Perspective. Zie http://mitpress2.mit.edu/e-journals/Leonardo/. Artikel als pdf downloaden: http://mitpress.mit.edu/journals/pdf/lmj_12_17_0.pdf.

Waardoor ik weer op deze leuke site over kunst en electriciteit terecht kom: http://www.electronetwork.org/.

donderdag 29 januari | 1

Een groot deel van de dag besteed aan het bestuderen van faqs, policies, charters, regels voor moderatie en het lezen van artikelen over moderatie. Voorbereiding van een dag over moderatie van webforums. Rondkijken op de forums van de NCRV, de BBC, fokzine en dergelijke. Lezen van de artikelen van Derek Powazek http://www.powazek.com/ en zijn http://designforcommunity.com/. En zo kom je vanallerlei leuks tegen, zoals deze digitale weergaves van gefotokopieerde tijdschriften uit de late sixties: http://www.nextexit.com/attic/trunkframeset.html. (Als links niet werken, dan directory-hacken, ze staan open).


maandag 26 januari | 3

Hoe het, volgens mij, dus niet moet: http://www.tentplaza.nl/. Vreselijk irritant. Godzijdank krijg ik de info meestal ook wel in de mail.

maandag 26 januari | 2

Drie weken geleden arriveerde het. Zeven kilo zwaar (of zoiets). Het duurste boek dat ik ooit gekocht heb. William T. Vollmann's Rising Up and Rising Down. Zeven delen over de vraag: 'When is violence justified?'.

Ik kocht Rising Up and Rising Down omdat ik alles van Vollmann gelezen wil hebben. Geen uitgeverij wilde het onverkort publiceren, tot McSweeneys om ging. Mijn hoop op een goed boek was niet erg hoog. Wat blijkt: de journalistieke reportages die Vollmann in het midden van de jaren negentig schreef zijn het piece de resistance van Rising Up and Rising Down. Die artikelen behoren tot het beste dat Vollmann schreef. Ze werden vaak alleen in sterk ingekorte vorm gepubliceerd. Reportages over Bosnië, Somalië, Cambodja. Maar ook over rechtsradicalen en over Afghanistan. Rising Up and Rising Down is een magnifieke noot in de kantlijn bij Vollmann's romans. Bijna alles werd geschreven voor 1998 -- een prettige ontdekking omdat Vollmann's stijl later steeds moeizamer werd (zijn laatste roman Argall is bijna niet te lezen). Achteraf vraag je je af waarom niemand dit wilde publiceren....McSweeneys wel: http://store.mcsweeneys.net/.

En voor wie Vollmann niet kent: Amerikaans schrijver (1959). Saucy bit: probeerde in 1979 op eigen houtje de Mujahedin in Afghanistan te helpen bij hun strijd tegen de Russen. Zat twee weken alleen op de Noordpool. Reisde veel in Cambodia. De recensie uit de NY Times http://archives.econ.utah.edu/archives/marxism/2003w39/msg00172.htm is een beetje rellerig, maar maakt wel duidelijk waarom het antwoord van Vollmann op de vraag 'When is violence justified?' de moeite waard is. Vollmann is tegen geweld (natuurlijk), maar niet in alle gevallen. Hij rijdt geen auto, heeft geen televisie, is tegenstander van de Amerikaanse consumptiemaatschappij, en draagt wapens. En nee, hij woont in Sacramento en niet in Montana.

maandag 26 januari | 1

38 ben ik nu. En erwtensoep met champagne blijkt een fijne combinatie te zijn. (Ik had erwtensoep gemaakt, Fiona had champagne meegebracht). Ik was gisteren jarig.


zaterdag 24 januari | 2

Er is weer een Oorbeekconcert in aantocht. Ditmaal organiseren we alles zelf. We hebben een locatie in Amsterdam Oost, een kelder. Eerste concert: zondag 1 februari, 's avonds. Het is een rare plek, een kelder waar volgens de buren vroeger ook wel eens bandjes speelden. Naar de muurschilderingen en de graffiti (dd 28 maart 1959!!) te oordelen, is dat erg lang geleden. Maar het lijkt een goeie locatie voor kleine concerten. Kristin, die erboven woont, is erg enthousiast over het idee om er vaker iets te organiseren.

Daarna gaan we twee dagen de studio in....

zaterdag 24 januari | 1

Gisternacht erg lang moeten wachten op Nasty Crew en Roll Deep Crew in de Melkweg. Het was na 3-en voor ze op het podium stonden. Een clubje jongens in hun dikke jassen met een microfoon in de hand. The Bug had daarvoor de crowd al murwgebeukt met zijn harde maar indrukwekkende versie van dancehall (of wat je krijgt als je de grindcore van God, Jamaicaanse dancehall en de hardcore breakstep van Venetian Snares mengt). Maar wachten op Roll Deep Crew was de moeite waard, snel, aggressief, on the edge maar toch los en 'the excitement' die ik verder alleen van (gitaar)hardcore en punk ken (euh, en van Venetian Snares). Big Smile. Thanks Pascal.


vrijdag 23 januari | 1

Wat is dyslectie: http://sneaker.nl/playground/breathcontrol/.


donderdag 22 januari | 1

Thomas Pynchon in De Simpsons!. Via Publisher's Weekly (en Maarten): 'Sunday's episode of The Simpsons will feature a guest appearance by Thomas Pynchon--at least his voice. The cartoon version of Pynchon appears with a bag over his head, as he and a cartoon version of Tom Clancy praise Marge's writing. Pynchon's publicist at Picador, which recently reissued Mason and Dixon in paperback, assures us that the voice is real. Pynchon has been a favorite of The Simpsons: in an earlier episode Lisa is impressed by a young college student she sees reading Gravity's Rainbow--and is doubly impressed when the student says she's re-reading the book.'

Of dit betrekking heeft op het Amerikaanse tevee-schedule, off op dat van de BBC weet ik niet. Maar dat Pynchon in de Simpsons zit is 'great' en het klopt. Zie je wel, ik vond de Simpsons altijd al leuk....

donderdag 22 januari | 1

Wie in Groningen is en van mediakunst houdt moet gaan kijken in galerie Sign aan de Winschoterkade. Daar is nu een erg goeie en leuke tentoonstelling te zien van Josien Niebuur en Anja Hertenberger: Void Loop ( ). Voor adres: http://www.sign2.nl/.


maandag 19 januari | 2

Nog geen nieuw kleedje. Wel wat tekst. Getting there again.

maandag 19 januari | 1

Gisteren was Steve Goodman bij Mediamatic. Hij gaf een lezing over de meest recente ontwikkelingen in de engelse - voornamelijk Londense - undergroundscene. Het was de opmaat voor het event in de Melkweg, deze vrijdag, met Roll Deep Crew, Nasty Crew en The Bug. Goodman schrijft en theoretiseert (soms onder heavy Deleuze-influence) over de hedendaagse scene, daarnaast is hij DJ. Mixes en artikelen op http://www.hyperdub.com. Belangrijkste vaststelling: de Londense underground is nu MC-driven, niet langer DJ-driven. De creatieve energie ligt bij de MC-crews, Wiley Kat, Roll Deep Crew. Het is aggressief, competitief, on the edge. Niks geen opgaan in een gezamenlijke extase. Hij liet dingen horen die me erg nieuwsgierig maakten (eski-beat, cello'n bass) en toonde een waanzinnige dvd met de Roll Deep Crew bij een Londense piratenzender (The Conflict).

Mij werd duidelijk dat ik het zicht op de engelse muziek de afgelopen jaren ben verloren. Ooit was ik 'deep into jungle' maar verloor mijn interesse toen de drum'n bass eenvormig werd. Ik heb de overgang naar UK garage en 2step nog wel meegekregen, net als een stukje van de R&'B, maar de opkomst van de MC's en de vreemdere elementen van de UKgarage zijn volledig aan me voorbijgegaan. Alsof ik geen antenne meer had, geen informatiebronnen.

Deze vrijdag dus in De Melkweg, kans om het in te halen: Roll Deep Crew, Nasty Crew en The Bug (die vroeger deel uitmaakte van de extreme grindcore formatie God, toen de dancehall ontdekte en nu met MC's performt). Check out http://www.high-juice.nl.

En dat allemaal dankzij Pascal. Die tot vrijdag niet slaapt van de zenuwen omdat het allemaal zijn 'schuld' is (hij haalt Roll Deep, Nasty Crew en The Bug naar Amsterdam, en haalde Steve Goodman naar Mediamatic).


vrijdag 16 januari | 1

Ja, ik ben terug. Ik ben ook bijna weer terug op mn blog...de off-blog-mode en off-internet-mode zijn nog niet helemaal gedeactiveerd. Het krachtenveld 'Ierland' (vakantie aan zee in Ballycotton, bij Cork met veel zon) is nog actief.

archief
links | ik
links | regelmatig
links | blogs
links | vrienden